Zeekatten hebben een platte inwendige schelp en een kort, breed lichaam met acht korte armen en twee veel langere tentakels. Mannetjes worden niet ouder dan 2 tot 3 jaar. Het vrouwtje leeft zelfs maar één jaar.
Tussen hun acht gewone armen zitten twee langere vangtentakels, die alleen te zien zijn als de zeekat een prooi grijpt. De prooi wordt doorgebeten door middel van een snavelvormige bek, die tussen de armen ligt. Een sepia heeft pigmentcellen in zijn huid zitten, waarmee hij van kleur kan veranderen en zijn uiterlijk aan de omgeving kan aanpassen. Bovendien is de zeekat in staat de vorm van zijn huid te veranderen. Ze kunnen stekels en tentakels vormen om beter op te gaan in hun omgeving.
In het voorjaar trekken zeekatten massaal naar hun geboortegrond om daar naar een partner voor de paring te zoeken. Na de paring blijft het mannetje bij het vrouwtje om te voorkomen dat ze nog met andere mannetjes paart en ervoor te zorgen dat zij haar eitjes veilig af kan zetten. Dit kan wel een volle dag duren. Om de eieren af te zetten worden vaak oude visnetten gebruikt, maar ook stokken en takken voldoen. Door de inkt zijn de eitjes zwart. Het kan voorkomen dat de laatste eitjes wit zijn, omdat de inkt opraakt.
Na het afzetten van de 200 tot 300 eieren trekt het mannetje terug naar warmere wateren. De vrouwelijke sepia's sterven meestal vrij kort na de eiafzetting. Het duurt dan nog ongeveer acht weken voordat de jongen uit de eieren komen. Deze jongen zijn dan ongeveer 1 cm groot, maar al een exacte kopie van hun ouders en ze kunnen dus ook al inkt spuiten en van kleur veranderen. |