RIVIERKREEFT - VLEES

De geslachten zijn gemakkelijk te onderscheiden. Bij volwassen mannetjes zijn de scharen duidelijk groter dan bij de vrouwtjes. Vrouwtjes hebben daarentegen een breder achterlijf dan de mannetjes. Aan de buikzijde zijn bij de mannetjes duidelijk de gonopoden te zien. Dit zijn pootjes die aangepast zijn om tijdens de paring een zaadpakket over te dragen naar het vrouwtje. Een geoefend oog kan ook de geslachtsopeningen vinden. Bij een mannetje zitten deze aan de basis van de achterste looppoten. Bij vrouwtjes bevindt de geslachtsopening zich aan het derde paar looppoten.

Europese rivierkreeften worden uitsluiten aangetroffen in zoetwater. Ze voelen zich thuis in zowel stromend als stilstaand water, maar geven wel de voorkeur aan zuurstofrijk water. Rivierkreeften zijn zeer gevoelig voor chemische vervuiling en insecticiden in het bijzonder. Overdag verschuilen ze zich onder stenen, wortels en hout of in zelfgegraven holen in de oever. Zo beschermen ze zich tegen roofvissen, reigers en andere belagers. ’s Avonds en ‘s nachts worden de rivierkreeften actief, en gaan ze op zoek naar voedsel. De Europese rivierkreeft is een echte alleseter. Ze eten verschillende soorten organisch afval, zoals dode dieren, afgevallen boombladeren en rottend hout. Ze vangen zelden levende prooien, tenzij het om een ziek of verzwakt slachtoffer gaat.